In onze serie ‘op de koffie bij…’ zijn we dit keer bij de man achter Krak Chocolade, Mark Schimmel. Jarenlang waren de repen van Krak een soort eenhoorns van de chocoladewereld. Iedereen had ze wel ergens zien liggen, maar als je dan kwam waren ze net uitverkocht. Daardoor hing er een soort mysterieuze sfeer om deze repen heen. Maar als het je eenmaal was gelukt om een reep te scoren dan was de beloning groot want Mark maakt goede chocolade, fantastisch goede chocolade zelfs. Wij gingen kijken in zijn nieuwe werkplaats en vroegen hem wat hem drijft.
bean-to-bar
Het is een beetje stil geweest rondom onze chocoladeproefavonturen. Dat wil overigens niet zeggen dat er de afgelopen maanden helemaal geen chocolade in onze kastjes heeft gelegen. Zeker wel! Daarvoor zijn we te verslaafd! :) En chocolade wordt alleen maar interessanter naarmate we meer proeven, meer lezen en meer leren. Ik blijf versteld staan over hoe weinig we eigenlijk weten over chocolade, terwijl het ontzettend veel gegeten wordt. De reep uit deze review past wat dat betreft ook precies in dit plaatje. Een reep die gewoon doodleuk op de verpakking “bad fermentation” heeft staan!?! Waarom koop je die in hemelsnaam? En hoe zit dat dan? Ik geef eerlijk toe, ik dacht hetzelfde. Maar dat bad niet altijd slecht is, bewijst de Friis Holm Rugoso 70% Bad Fermentation overtuigend.
Met een plof valt er een prachtig doosje op mijn deurmat. Donkerbruin met goudkleurige logo’s. In grote letters de tekst “Geniet van echte chocolade”. Het is afkomstig van Andere Chocolade, die elke maand een mooie box uitgeeft met daarin drie chocoladerepen van kleine chocolademakers. Je kunt een abonnement nemen en verzekert jezelf daarmee elke maand van een voorraadje goede chocola. Een chocoladeverzekering. Wie wil dat nou niet?!
Chocolade proeverij bij Mesjokke chocolade in Nieuwegein
Posted on 1 februari 2017Momenteel wentelen jullie Foodaholicsbloggers zich in chocolade, misschien hadden we onszelf zelfs beter Chocoholics kunnen noemen. Naarmate we meer leren en ontdekken worden we steeds meer gegrepen door het cacao-virus. Datzelfde geldt voor de heren achter Mesjokke chocolade in Nieuwegein. Op het eerste gezicht hebben een huisarts, een chefkok, een kunsthistoricus en een antropoloog misschien niet zoveel met elkaar gemeen, maar Wouter, Jasper, Luc en Per zijn alle vier eveneens ernstig besmet met het cacao-virus. Samen maakten zij een jongendroom waar: het op een transparante manier maken van verantwoorde én hele lekkere chocola. Ze begonnen in de woonkamer van Wouter, maar hebben inmiddels een klein chocoladefabriekje in Nieuwegein. En in dit chocoladefabriekje mochten wij op bezoek!
Nog niet zo lang geleden begonnen Raymond en Sanna hun webshop The Chocolate Shop. The Chocolate Shop verkoopt alleen maar single origin bean-to-bar chocolade en daar houden wij van. Niet zo gek dus dat we al snel in contact kwamen via social media. Om meer mensen kennis te laten maken met bean-to-bar chocolade organiseren Raymond en Sanna ook diverse bijeenkomsten. Zo woonden wij een tijdje geleden al een introductietasting bij en toen wij hoorden van de chocola & koffie foodpairing stonden wij als eerste klaar om een kaartje te kopen. Helemaal toen we hoorden dat deze pairing een samenwerking zou zijn met ons nieuwste favoriete koffietentje: Filtro.
Voor mij zijn er verschillende soorten chocolade, sommige repen verdwijnen als sneeuw voor de zon, andere doe ik vrij lang mee. Maar de Georgia Ramon Carolina Reaper reep is een categorie apart, het is een reep om een klein beetje bang van te zijn.
Op het Amsterdam koffiefestival stond ook dit jaar The Highfive Company, de importeur van o.a. Taza. Toen we bij hun stand kwamen zag ik dat ze repen van Dick Taylor hadden. Mijn oog viel direct op de Dick Taylor Bolivia, Alto Beni een reep die maar in een beperkte oplage wordt gemaakt.
Het is je vast al opgevallen op onze social media en hier op de website: Noskos en ik waren érg enthousiast over de Antwerp Chocolate Week. Niet zo gek ook denk ik, want hoe vaak krijg je nou de kans om als chocoladeliefhebber de chocolade van zoveel verschillende winkels te kunnen proeven, zonder er direct failliet aan te gaan ;) En Antwerpen heeft héél wat mooie winkels! We zijn beiden na afloop van ons bezoek aan Antwerpen naar huis getogen met een tas vol chocolade en flink wat te proeven en te beoordelen. Ons verdict na het proeven? Antwerpen is met recht een chocoladestad. We hebben eigenlijk geen slechte chocolade gegeten, maar er zijn chocolatiers die er echt uit springen en die we je meer dan van harte kunnen aanbevelen. In willekeurige volgorde de vijf beste chocolatiers van Antwerpen, stuk voor stuk een bezoekje waard.
Toen ik laatst bij Chocolatl binnenwandelde was één van de eerste repen waar Adil (de eigenaar) me op wees deze Ambanja Madagascar 2015 reep van Dandelion Chocolate. Ik had deze al eens gehad maar dan oogst 2014 en hij vertelde me dat ik zo mooi zou kunnen proeven hoeveel verschil er alleen al per jaar zit in de bonen van dezelfde plantage. En omdat dit één de lekkerste repen was die ik het afgelopen jaar heb geproefd moest hij dus mee naar huis.
Over de 2014 versie had ik op Bakeholics.nl al een review geschreven en ik hou van mijn betere repen bij hoe ze smaken in de boekjes van 33books.com, dus ik kon op die manier goed vergelijken hoe ze van elkaar verschillen.
Dandelion Chocolate is een chocolademaker uit San Francisco. Ze kopen zelf hun cacaobonen in en doen alle handelingen om van die bonen een reep te maken zelf, een echte bean-to-bar producent dus. Ze mengen al hun cacaobonen met 30% biologische rietsuiker en zo kom je op vrij gelijkwaardige repen waarbij je mooi de nuances van de verschillende cacoabonen en in dit geval ook oogst kunt proeven.
Ook deze reep zit weer in hetzelfde mooie dikke papier, ze gebruiken hier afval uit de Indiase textielindustrie voor en omdat het vrij onregelmatig van structuur is hebben ze er zelfs een oude machine voor gekocht omdat de moderne papiermachines een uniform papier vereisen om niet vast te lopen.
Maar dat is allemaal leuk en aardig het gaat natuurlijk om wat er in die verpakking zit. De bonen van deze reep komen van de Åkesson plantage in Madagascar een plek waar veel van mijn favoriete repen hun oorsprong vinden. Net zoals ik van vrij fruitige koffie hou vind ik dat bij chocolade ook gewoon het lekkerst.
Bij de Ambanja Madagascar 2015 komen vooral frambozen naar boven!
Waar de 2014 versie heel erg fruitig -en dan vooral gemengd rood fruit- was, komen bij deze Ambanja Madagascar 2015 reep vooral frambozen naar boven, erg zoete frambozen. Dan verandert de smaak langzaam richting Ethiopische koffie om langzaam over te gaan in limoen. Als ik zeg zoet, dit is nog steeds een 70% cacao reep. Ja, hij is erg puur, maar in verhouding lang niet zo bitter als een hoop van de andere repen met hetzelfde percentage. En omdat ik veel Ethiopische koffies drink -die ook veel fruittonen hebben- pikte ik dat op, iemand anders proeft waarschijnlijk iets heel anders. Maar je associeert dit soort smaken nu eenmaal met dingen die je kent.
Wat ik heel erg leuk en vooral bijzonder vind is dat je zo duidelijk het verschil tussen de twee oogsten kan proeven. Waar de grote merken mikken op een zo constant mogelijk product kunnen de kleine bedrijfjes juist de verschillen laten zien. Dat resulteert in het geval van de Ambanja Madagascar in eigenlijk twee verschillende repen die in grote lijnen toch veel met elkaar te maken hebben. In ieder geval is de 2015 versie ook weer een hele mooie reep waar ik er nog wel een paar van opeet dit jaar. En dan aan het einde van het seizoen kan ik met plezier uitkijken naar wat de 2016 versie gaat brengen.