Deze brioche koffiebroodjes met gele room zijn geïnspireerd op een recept van Dorie Greenspan. Toen ik begon met bloggen had ik een bakblog in het Engels. En ik werd al snel lid van een online groep met bakbloggers die meededen in een groep genaamd Tuesdays with Dorie. Je kon je opgeven voor die groep en je plaats op de lijst bepaalde wanneer je een recept mocht uitzoeken dat iedereen ging bakken. En zoals de naam al doet vermoeden er werd elke week een recept van Dorie gemaakt, zo ook deze koffiebroodjes.
All Posts By
noskos
Ik ben dol op advocaat. Ondanks het stoffige imago dat advocaat heeft van omaatjes op een verjaardag die een glaasje met slagroom weglepelen is het eigenlijk gewoon een lekker drankje. En buiten het glaasje met slagroom kun je er nog veel meer mee, over ijs, er ijs van maken, puddingen en parfaits om zomaar wat dingen op te noemen. Je kunt natuurlijk gewoon een fles kopen, maar wat is er nou leuker dan zoiets zelf te maken en het is nog makkelijk ook.
Ik had nog nooit van hot cross buns gehoord voordat ik naar the Great British Bake-Off keek. De Bake-Off het programma waar Heel Holland Bakt op is gebaseerd loopt al een aantal jaar op de BBC. Deze broodjes -die speciaal voor Goede Vrijdag gebakken worden- kwamen tijdens één van de afleveringen langs als één van de opdrachten die de bakkers kregen van Paul Hollywood.
Omdat we hier een week lang Paasrecepten plaatsen leek het me dat deze hot cross buns daar wel mooi tussen zouden passen.
Hot cross buns worden al een paar eeuwen in Engeland op Goede Vrijdag gegeten om aan te geven dat de vastentijd is afgelopen. Het kruis op de broodjes refereert aan de kruisiging, de specerijen in het brood wijzen naar de specerijen die bij het balsemen van Jezus werden gebruikt en de zoete krenten en rozijnen geven aan dat christenen weer luxe ingrediënten mogen eten.
Een paasontbijt is voor mij niet compleet zonder een plakje paasstol met amandelspijs. Maar als je een paasstol koopt dan zit er meestal sukade in of oranjesnippers en als je pech hebt zit het er allebei in. Ik vind dat dus gewoon niet lekker en peuter al die stukjes gesuikerd fruit en schil eruit. Het grote voordeel van zelf je paasstol bakken is natuurlijk dat je er in kunt stoppen wat je zelf wilt. Of in mijn geval er uit kunt laten wat je zelf wilt. En het bakken van zo’n paasstol is helemaal niet zo moeilijk!
Dat we niet alleen maar het topsegment van de chocoladerepen proeven blijkt wel uit deze Johnny Doodle dark salty fudge reep. Ook zijn we geen chocoladeblog hoor, maak je geen zorgen! Maar er waren gewoon een hoop chocoladenieuwtjes de afgelopen tijd. Zo zag ik de repen van Johnny Doodle langskomen op de sociale media en die trokken meteen mijn aandacht. Johnny Doodle is een Rotterdams bedrijf dat karamels en chocoladerepen maakt. Ik kende ze niet en was dus meteen benieuwd naar hun chocoladerepen. Op de vraag of ik ze een keer mocht proberen kreeg ik meteen een positief antwoord en na een paar dagen achter de brievenbus liggen wachten viel er een zware envelop met twee repen op mijn hoofd.
Dat die envelop zwaar was komt omdat één reep 180 gram weegt! Dat is andere koek dat de meeste bean-to-bar repen die ik meestal eet, die zitten zo tussen de 60 tot 90 gram.
Wij kregen de Dark Salty Fudge en de Milk Amaretti repen om te proeven. De review van de melkchocoladereep houden jullie tegoed, we beginnen met de Johnny Doodle Dark Salty Fudge.
Het weer wordt beter en je kunt inmiddels alweer achter glas heerlijk in het zonnetje zitten. Het is nog wel wat fris dus wat is er dan lekkerder om dat met een cocktail te doen waar je een beetje warm van wordt, zoals deze Hot and Stormy.
Toen ik laatst bij Chocolatl binnenwandelde was één van de eerste repen waar Adil (de eigenaar) me op wees deze Ambanja Madagascar 2015 reep van Dandelion Chocolate. Ik had deze al eens gehad maar dan oogst 2014 en hij vertelde me dat ik zo mooi zou kunnen proeven hoeveel verschil er alleen al per jaar zit in de bonen van dezelfde plantage. En omdat dit één de lekkerste repen was die ik het afgelopen jaar heb geproefd moest hij dus mee naar huis.
Over de 2014 versie had ik op Bakeholics.nl al een review geschreven en ik hou van mijn betere repen bij hoe ze smaken in de boekjes van 33books.com, dus ik kon op die manier goed vergelijken hoe ze van elkaar verschillen.
Dandelion Chocolate is een chocolademaker uit San Francisco. Ze kopen zelf hun cacaobonen in en doen alle handelingen om van die bonen een reep te maken zelf, een echte bean-to-bar producent dus. Ze mengen al hun cacaobonen met 30% biologische rietsuiker en zo kom je op vrij gelijkwaardige repen waarbij je mooi de nuances van de verschillende cacoabonen en in dit geval ook oogst kunt proeven.
Ook deze reep zit weer in hetzelfde mooie dikke papier, ze gebruiken hier afval uit de Indiase textielindustrie voor en omdat het vrij onregelmatig van structuur is hebben ze er zelfs een oude machine voor gekocht omdat de moderne papiermachines een uniform papier vereisen om niet vast te lopen.
Maar dat is allemaal leuk en aardig het gaat natuurlijk om wat er in die verpakking zit. De bonen van deze reep komen van de Åkesson plantage in Madagascar een plek waar veel van mijn favoriete repen hun oorsprong vinden. Net zoals ik van vrij fruitige koffie hou vind ik dat bij chocolade ook gewoon het lekkerst.
Bij de Ambanja Madagascar 2015 komen vooral frambozen naar boven!
Waar de 2014 versie heel erg fruitig -en dan vooral gemengd rood fruit- was, komen bij deze Ambanja Madagascar 2015 reep vooral frambozen naar boven, erg zoete frambozen. Dan verandert de smaak langzaam richting Ethiopische koffie om langzaam over te gaan in limoen. Als ik zeg zoet, dit is nog steeds een 70% cacao reep. Ja, hij is erg puur, maar in verhouding lang niet zo bitter als een hoop van de andere repen met hetzelfde percentage. En omdat ik veel Ethiopische koffies drink -die ook veel fruittonen hebben- pikte ik dat op, iemand anders proeft waarschijnlijk iets heel anders. Maar je associeert dit soort smaken nu eenmaal met dingen die je kent.
Wat ik heel erg leuk en vooral bijzonder vind is dat je zo duidelijk het verschil tussen de twee oogsten kan proeven. Waar de grote merken mikken op een zo constant mogelijk product kunnen de kleine bedrijfjes juist de verschillen laten zien. Dat resulteert in het geval van de Ambanja Madagascar in eigenlijk twee verschillende repen die in grote lijnen toch veel met elkaar te maken hebben. In ieder geval is de 2015 versie ook weer een hele mooie reep waar ik er nog wel een paar van opeet dit jaar. En dan aan het einde van het seizoen kan ik met plezier uitkijken naar wat de 2016 versie gaat brengen.
Ik at matcha ijs voor het eerst zo’n 20 jaar geleden. We waren op vakantie in de VS en een vriendin nam ons mee naar Japan Town in San Francisco. Aan het einde van de maaltijd konden we kiezen uit groene thee ijs of rode bonen ijs. Nou kende ik de rode boontjes al uit de Chinese keuken en daar ben in niet zo’n fan van dus bleef er weinig te kiezen over, groene thee ijs. Er kwam een bolletje groen ijs, te groen eigenlijk want de groene theeën die ik in die tijd kende waren geen van alle die kleur. Maar toen ik proefde was ik meteen verkocht! Het smaakte naar niets dat ik kende, maar was bijzonder lekker. Dat wilde ik zelf ook kunnen maken!
Het seizoen loopt echt ten einde dus grijp je kans en maak deze bloedsinaasappel gin tonic! Gin & tonic is helemaal in sinds een jaar of twee, je kunt geen hippe toko inwandelen of een houthakker met tattoos en een baard geeft je de keuze uit 10 soorten gin en net zoveel soorten tonic. Een slechte ontwikkeling? Nee, natuurlijk niet! Want gin & tonic is heerlijk en dat er meer keuze is en dat er eindelijk goede tonics zijn is een zegen! Want wat is er lekkerder dan in de zon op een terrasje zitten met het ultieme zomerdrankje in je hand?
Nou is dat zonnetje de laatste weken vaak ver te zoeken, dus gooien we dat gewoon in het glas in de vorm van bloedsinaasappelsap!
Chinatown Den Haag is een Chinees restaurant rijker, Zhao Yuan Restaurant. En niet zomaar een Chinees restaurant maar een restaurant dat zich specialiseert in de Sichuan keuken. Sichuan is een provincie in China die bekend staat om hun pittige gerechten. Als liefhebbers van Chinees eten en eten dat aan de hete kant mag zijn moesten we dat natuurlijk gaan proberen.
We hebben iets te vieren en ja, daar hoort natuurlijk taart bij! We vonden zelf deze heerlijk decadente chocolade amandeltaart wel van toepassing. Maar wat hebben we te vieren dan? Nou dat vanaf vandaag Foodaholics.nl officieel van start is gegaan! Michella en ik zijn al een aantal weken aan het proefdraaien maar we zijn op het punt dat alles is zoals we het in gedachten hadden en dat we vinden dat we wereldkundig kunnen maken dat we samen dit blog zijn gestart.